Gazeta.pl  | metrocafe.pl  | Poczta  | Forum  | Blogi  | Wyborcza.pl  
Pogoda  | Randki  | Gry
 » artykuły  » porady  » Zespół słabego kocięcia i szczenięcia

Zespół słabego kocięcia i szczenięcia

2012-02-13 16:00:00

porady

Choroba dotyczy kociąt i szczeniąt od chwili urodzenia do około 9 tygodnia życia. W jej przebiegu dochodzi do zahamowania rozwoju noworodków lub ich śmierci. Stan zwierząt znacznie pogarsza się z godziny na godzinę, dlatego niezwykle ważne jest wczesne wykrycie problemu i odpowiednia pomoc. Obecnie syndrom jest przyczyną nawet połowy zejść maluchów
fot. ilco / sxc.hu
Choroba ma charakter polietiologiczny. Znaczącą rolę odgrywają tu przyczyny środowiskowe, genetyczne, zakaźne oraz pasożyty. Wśród przyczyn środowiskowych najważniejszym czynnikiem jest przegrzanie lub nadmierne obniżenie temperatury ciała noworodka. Dopiero w szóstym dniu życia rozwija się umiejętność drżenia i ziania. W pierwszym tygodniu życia temperatura noworodków zmienia się z temperaturą otoczenia, co może łatwo doprowadzić do przegrzania czy wychłodzenia. Wychłodzony maluch nie może ssać, maleje częstotliwość pracy jego serca i układ krążeniowo-oddechowy przestaje działać prawidłowo. Przegrzanie występuje rzadziej, a jego głównym objawem jest pisk. Niektóre matki niechętnie leżą z młodymi i nie chcą ich ogrzewać. W takim przypadku należy zapewnić maluchom inne źródło ciepła.

Częstą przyczyną zespołu słabego szczenięcia i kocięcia mogą być genetyczne uwarunkowania. Przed przystąpieniem do rozrodu warto przeanalizować rodowody naszych zwierząt. Skłonność do zamieralności zarodków i rodzenia słabych szczeniąt jest dziedziczna. Noworodki mogą również rodzić się z wadami anatomicznymi, jak zbyt spłaszczona grzbietowo-brzusznie klatka piersiowa czy też anomalie w obrębie głowy uniemożliwiające im prawidłowy rozwój. Zaburzenia czynności grasicy lub jej niedorozwój również mogą prowadzić do śmiertelnego wyniszczenia noworodków. Z chorób zakaźnych należy brać pod uwagę herpeswirozę psów i kotów, zakażenia parwowirusowe, koronawirusowe, panleukopenię i białaczkę kotów.

By pomóc słabym kociętom i szczeniętom należy jak najszybciej podjąć działanie. Już od pierwszego dnia właściciel zwierząt powinien bacznie obserwować zachowanie matki i szczeniąt. Należy ustalić czy w okresie ciąży suka lub kotka miała kontakt z innymi zwierzętami oraz czy była zaszczepiona i odrobaczona przed ciążą. Należy zwrócić uwagę czy noworodki ssą mleko matki, jaki kolor ma ich kał, czy przyrastają na wadze.

Najważniejsze jest prawidłowe ogrzanie noworodków. Temperatura otoczenia powinna wynosić 29,4-35 st.C a wilgotność powietrza 55-65 proc. Należy również zapewnić odpowiednie nawodnienie i odżywienie chorego maleństwa. Warto skontaktować się z lekarzem weterynarii. Ogrzewanie powinno zachodzić stopniowo, by nie doprowadzić do przegrzania i poparzenia. Miejsce przebywania matki z noworodkami powinno być czyste i zapewniać higieniczne warunki rozwoju. Jeżeli nerwowa suka odrzuci swoje potomstwo należy przejść na karmienie szczeniąt i kociąt preparatami mlekozastępczymi (np. Puppy Milk, Canine Milk, Mixol dla szczeniąt i Kitten Milk, Vital Milk dla kociąt). Karmienie takie musi odbywać się 4-6 razy na dobę, a po każdym karmieniu konieczny jest masaż krocza i odbytu maluchów – w celu stymulacji oddawania moczu i kału.

kp
Komentarze