Wielkość populacji drapieżników została zbadana dzięki zdjęciom z ukrytej kamery, która przez trzy miesiące monitorowała teren parku. Okazało się, że żyje tam 37 osobników czyli 1/ 4 wszystkich tygrysów bengalskich zamieszkujących Nepal.

Zwiększenie liczby pręgowanych rezydentów nepalskiego parku jest efektem realizowanego przez WWF programu ochrony tygrysów. W ramach przedsięwzięcia organizacja przeszkoliła pracowników parku Bardia, a także wybudowała 15 baz dla strażników mających chronić zwierzęta przed kłusownikami. Dzięki pomocy takich organizacji jak WWF, Indie i Nepal coraz lepiej radzą sobie z nielegalnymi polowaniami. Pod koniec lipca WWF przyznało obu krajom zieloną kartkę za ochronę tygrysów, słoni i nosorożców. W Nepalu w 2011 roku udało się zatrzymać aż 300 osób trudniących się nielegalnym handlem zagrożonymi gatunkami zwierząt.

Kłusownictwo to wciąż jedno z największych zagrożeń dla populacji tygrysów. Zwierzęta te są zabijane ze względu na futro i części ciała, którym popularna w Azji chińska medycyna ludowa przypisuje leczniczą moc. Naukowcy wyliczyli, że uśmiercanie rocznie czterech, zdrowych samców powoduje wzrost ryzyka wymarcia gatunku do ponad 62 proc. Zabijanie 6 sztuk w sezonie nie pozostawia populacji praktycznie żadnych szans na odrodzenie. W takim wypadku gatunek może ulec zagładzie w ciągu zaledwie 100 lat.

Obecnie tygrys bengalski znajduje się na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem. Szacuje się (choć nie są to dane precyzyjne), że w sumie w Indii i Nepalu, w Bhutanie, Bangladeszu, zachodnich Chinach i Birmie żyje ich mniej niż 2,5 tys, a liczba ta wciąż maleje. Dlatego głównym celem realizowanego przez WWF programu ochrony światowej populacji tygrysów jest podwojenie liczby tych drapieżników do 2022 roku.

at