Agresja między kotami

Konflikty w grupie kotów obserwowane są pomiędzy osobnikami męskimi - w okresie rujowym kotek. Samce rywalizujące o samice starają się uniknąć bezpośredniej konfrontacji. W tym celu używają komunikacji bezdotykowej: agresor wpatruje się w rywala, próbuje przy pomocy mimiki, postawy, dźwięków odstraszyć przeciwnika. W przypadku, gdy nastroszenie sierści, położenie uszu, wygięcie grzbietu, syczenie i znaczenie terytorium wydzieliną gruczołów okołoodbytowych lub moczem nie przynosi zamierzonego efektu – konkurent nie ustępuje, dochodzi do bezpośredniego starcia – walki.

Takie sytuacje często maja miejsce w wyniku nadmiernego zagęszczenia kotów w domu, a co za tym idzie – ograniczenia prywatnej przestrzeni życiowej dla każdego ze zwierząt. Koty przebywające ze sobą od jakiegoś czasu, ustalają hierarchię socjalną, dzięki której do bezpośrednich potyczek dochodzi sporadycznie. Pozorny spokój panujący między zwierzętami zostaje zdestabilizowany po zmianach w grupie (wprowadzenie nowego osobnika, choroba lub śmierć któregoś z kotów). Jeśli nowowprowadzony kot - agresor cechuje się silnym charakterem, będzie próbował zdominować współmieszkańców i stanąć na szczycie hierarchii grupowej. Agresor może znaczyć terem moczem. Zwierzęta o niskiej pozycji socjalnej unikają kontaktu z kotem dominującym. Doprowadzać to może do sytuacji, w której zdominowane czworonogi nie korzystają z kuwety – gdyż ta zarezerwowana jest dla agresora, a podporządkowane zwierzęta swoje potrzeby załatwiają po kątach.

Zmiany zachowania zdominowanych kotów – codzienne poddawanych działaniu agresora, mogą być odbierana przez opiekuna zwierząt, jako objawy chorobowe. Nierzadko do lecznic weterynaryjnych trafiają czworonogi, których właściciele skarżą się na niepożądane zachowania pupili – posikiwanie w mieszkaniu, niechęć do jedzenia i kontaktu z ludźmi. W diagnostyce takich zmian behawioru zawsze należy uwzględnić psychologiczne tło nieprawidłowości.

Koty agresywne należy odseparować od innych zwierząt, które w czasie nieobecności dominanta podbudują swoje ego. Miski i kuwetę agresora umieszcza się w miejscu mnie atrakcyjnym z punktu widzenia czworonogów, np. za drzwiami – ma to na celu, obniżyć morale prowodyra. Ofiarom pozwala się swobodnie poruszać po całym mieszkaniu, jednocześnie kontrolując zachowanie agresora – wszelkie przejawy agresji należy piętnować, np. przez zamknięcie dominanta w innym pokoju. Koty przejawiające niepohamowaną agresję, zazwyczaj muszą zostać na trwałe odseparowane od pozostałych czworonogów.

bk