Jak nauczyć psa czystości

Zaburzenia oddawania moczu i kału mogą być związane z niewłaściwym behawiorem lub są skutkiem stanów chorobowych. Przyczyny behawioralne to: nieumiejętna nauka czystości; silnie zaznaczony terytorializm - znaczenie moczem terytorium; moczenie z poddaństwa, odseparowania lub podekscytowania; lęki – np. fobia dźwiękowa na dzwonek do drzwi; oraz psychogenne wzmożone pragnienie, a co za tym idzie – nadmierne moczenie. Wśród przyczyn zdrowotnych należy wymienić: choroby stawów, kości, układu moczowego (zwyrodnienie, nowotwory, stany zapalne), cukrzyce i inne schorzenie metaboliczno-hormonalne.

Problem ten zazwyczaj dotyczy psów młodych. Brudzenie w domu nasila się po osiągnięciu przez czworonoga dojrzałości płciowej – występuje częściej samców niż suk. Nieprawidłowość może także wynikać z niedostatecznej ilości czasu, jaką właściciel poświęcił na nauczenie psa czystości, bądź jest skutkiem nieadekwatnego karcenia czworonoga za oddawanie moczu - jako objawu poddaństwa.

Jak można zaradzić tej przypadłości? Jeśli tłem zaburzenia nie są stany chorobowe, a przyczyny behawioralne, to należy podjąć wszelki starań mających na celu zapewnienie psu dobrego samopoczucia. Zwierzę powinno być często wyprowadzane na zewnątrz, aby mogło tam załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne i za każdym razem, gdy to zrobi – musi zostać nagrodzone (smakołyk, pieszczota). Przydatne w terapii jest karmienie psa o stałych porach, pokarmem o większej koncentracji energii. Dzięki regularnemu spożywaniu posiłków, wypracuje się pewną systematyczność w oddawaniu kału, a zwiększona kaloryczność karmy pozwoli zmniejszyć objętość posiłków i ograniczy potrzebę defekacji. Wszystkie przedmioty mające styczność z odchodami psa należy dokładnie wyczyścić, wyprać tak, aby pozbyć się zapachu skłaniającego czworonoga do ponownego załatwienia swoich potrzeb.

Jeśli pies brudzi wskutek uległości, nie należy go karać za takie zachowanie. Właściciel po przyjściu do domu, powinien unikać wszelkiego kontaktu (wzrokowego, werbalnego, fizycznego) z czworonogiem. Psa należy wyprowadzić na dwór, zanim się z nim przywitamy. A przywitanie powinno być ograniczone do minimum – bez przykucania i rozpoczynania zabawy – bez wywoływanie nadmiernych emocji.

Odpowiednio prowadzone, systematyczne i stanowcze szkolenie, rozpoczęte u psów w młodym wieku, gwarantuje wychowanie posłusznego, stabilnego emocjonalnie, a co za tym idzie – szczęśliwego czworonoga, przysparzającego jak najmniej kłopotów swojemu opiekunowi.

bk