Jak oduczyć psa wchodzenia do łóżka

Wszystko zaczyna się od słodkich, niewinnych oczu szczeniaka, które błagalnie patrzą i proszą o przytulanie gdy nadchodzi pora spania. Zdając sobie sprawę, że kilka dni po przyniesieniu malucha do domu zwierzę jest przerażone, wystraszone i potrzebuje ciepła i łagodnego głosu człowieka, staramy się przychylić mu nieba łamiąc wszelkie reguły związane z wychowaniem psa. Czy można odmówić szczeniakowi w tych pierwszych dniach nowego życia tych kilku odruchów sympatii, gdy w czasie snu szczeniak domaga się wzięcia go do łóżka? Nie jest to konieczne, ale tylko wtedy gdy właściciel potrafi pokazać później psu swoje prawidłowe miejsce i nauczyć go spania w swoim kojcu. Gorzej gdy właściciel ma zbyt miękkie serce by wyrzucić szczeniaka z łóżka, a później nie potrafi sobie poradzić z psem przesiadującym w sypialni, na sofach, wersalkach i kanapach. Jak można sobie poradzić z tym problemem?

Przeszukując internet w poszukiwaniu rozwiązań tego problemu można trafić na różne komentarze np.: „Kiedyś też miałam ten problem, moja sunia usilnie próbowała spać ze mną, a najczęściej wkradała się do łóżka, gdy już dobrze zasnęłam i nic nie czułam. "walka" z nią trwała dobre 3 noce, ale się opłaciła. teraz nawet nie pomyśli, aby wejść do nas do wyrka” lub „(…) mam nowego psa i on (dog niemiecki) nie rozumie "nie", a nawet nie chce rozumieć bo to mądry szczeniak. No i co jeżeli kładę sie spać i następnego dnia zawsze (prawie) budzę się obok niej jest to dla mnie problem, bo ona nie rozumie(Norcia),że nie powinna”, a nawet „Ja uważam, ze spanie w łóżku z psem jest oki. Jeśli właściciel lubi sie przytulać do psa to dlaczego nie. Jednak ma to być na naszych warunkach a nie psa. Czyli, jeśli zmienimy zdanie to pies powinien bez namysłu (czy warczenia) zejść z łóżka i pójść na swoje posłanie.”

Jeśli nie chcemy codziennie po kilka razy zbierać sterty kłębów sierści z mebli, ani czyścić śladów brudnych łapek na pościeli – od początku uczmy szczeniaka, że może o leżeć tylko na podłodze obok kanapy, wersalki, fotela, łóżka. Najważniejsze jest to, aby wielokrotnie podprowadzać pieska do każdego z tych mebli i skłaniać go aby siedział, warował czy stał, nie dopuszczając do żadnych wspinaczek po meblach. Przespanie się z psem na jego legowisku w pierwszych dniach jego aklimatyzacji w nowym domu to pomysł może absurdalny, ale w wielu przypadkach skuteczny. Bardzo dobrą metodą jest ustawienie legowiska pieska zaraz obok łóżka, aby było ono na wyciągnięcie ręki, z możliwością nawiązania w chwili „płaczu” szczeniaka kontaktu dotykowego. Z czasem legowisko można odsuwać coraz dalej, aż zawędruje na swoje odpowiednie miejsce. Podobną taktykę możemy zastosować z dorosłym już psem. To tak niewiele, a może w zarodku usunąć problem z pieskiem przesiadujących godziny na meblach w mieszkaniu.

JoSz