Koty bacznie obserwują to, co dzieje się wokół nich. Każda zmiana w środowisku, w którym żyją: remont w mieszkaniu, nowy członek rodziny (zwierzę czy człowiek), żwirek w kuwecie o nieznanym dla kota zapachu, inne niż do tej pory: legowisko, miski na jedzenie, karma, itd. powodują u kota silny stres.

Zestresowany zwierzak staje się agresywny, nieufny wobec ludzi, często chowa sie w najciemniejszym, najcichszym miejscu w domu. Właściciele kotów zgłaszają się wówczas do lekarza weterynarii z problemem - mówiąc, że ich pupil nie chce jeść, pić, wypada mu sierść, nie oddaje moczu.

Ważne, aby lekarz przeprowadził z opiekunem zwierzaka dokładny wywiad, który pomoże mu zdiagnozować, że przyczyną problemu mogą być np. zaburzenia psychiczne-nerwice, a nie choroby skóry (wypadanie sierści), układu moczowego (brak moczenia) czy układu pokarmowego (brak łaknienia i pragnienia).

Leczenie kotów nadwrażliwych na czynniki stresogenne jest trudne. Najrozsądniej byłoby wyeliminować stresory z otoczenia kota, jednak jest to praktycznie niewykonalne. Dlatego kociaka od małego należy przyzwyczajać do kontaktu z innymi zwierzętami, ludźmi. Co jakiś czas można zmieniać miejsce, w którym stoją miski na jedzenie i wodę, przesunąć je o kilka centymetrów w którąś ze stron (to samo tyczy się legowiska).

Dzięki tym czynnościom kociak nauczy się, że drobne zmiany w jego środowisku są rzeczą naturalną. W przypadku kotów dorosłych również stopniowo należy przyzwyczajać je do tego, co nowe, jednak jest to proces długotrwały i nie zawsze skuteczny, bo *starych drzew się nie przesada*. Można wesprzeć się tutaj środkami farmaceutycznymi przepisanymi przez lek. wet., które uspokoją zwierzaka i usprawnią ten proces.

Koty to ogromni indywidualiści, zwierzęta często wyniosłe, niełase na pieszczoty, zamknięte w sobie, te cechy nie zawsze idą w parze z silną odpornością na stres, należy o tym pamiętać.

bk