Kocięta oraz osobniki dorosłe, będące w dobrej kondycji, szczepi się preparatami zawierającymi atenuowane patogeny, czyli bakterie lub wirusy o obniżonej zdolności do wywoływania chorób a o wysokiej antygenowości – dużej aktywności immunologicznej. Zabieg ten nie powinien być przeprowadzany u zwierząt chory, osłabionych oraz u ciężarnych samic.

Koty rutynowo szczepione są przeciwko: panleukopenii, kalciwirozie oraz chorobom górnych dróg oddechowych. Pierwszą dawkę szczepionki podaje się już 6 tygodniowym kociętom, kolejne 2 dawki w odstępach 3-4 tygodniowych od pierwszego zabiegu. Koty dorosłe, o nieznanej historii szczepień, zaleca się szczepić dwukrotnie, w odstępie 3-4 tygodniowym. Po upływie roku zabieg należy powtórzyć, podając jednorazowo dawkę preparatu. Kolejne szczepienia przypominające wykonuje się nie częściej niż co 3 lata.

Pierwsze szczepienie przeciwko wściekliźnie powinno być przeprowadzone u kociąt w wielu 12-16 tygodni. Należy je powtórzyć, gdy zwierzę skończy 1 rok życia. Kolejne szczepienia wykonywane są co roku lub co 3 lata, jeżeli do szczepienia kota używane są preparaty dające 3 letnią odporność.

Koty mieszkające w okolicach, gdzie przebywa dużo bezpańskich, nieszczepionych zwierząt, oraz czworonogi w schroniskach, zaleca się szczepić przeciwko: Bordatella bronchiseptica, Chlamydophila Felis, białaczce kotów (FeLV), wirusowi niedoboru immunologicznego (FIV), zakaźnemu zapaleniu otrzewnej (FIP) oraz przeciwko grzybicom. Szczepienia te powinny być wykonywane wyłącznie u zwierząt podwyższonego ryzyka, gdyż każde dodatkowe szczepienie wiąże się ze stresowaniem zwierzaka, obciążeniem jego organizmu i kosztami finansowymi dla właściciela.

bk