Zarażenie świerzbowcem następuje najczęściej przez kontakt bezpośredni z chorym. Początkowo inwazja pasożyta jest niezauważalna. Roztocza po dostaniu się na skórę nowego żywiciela, osiedlają się w miejscach zapewniających im najlepsze warunki do rozwoju. W przypadku świerzbowca kociego – Notoedres cati, są to: zewnętrzna powierzchnia małżowiny usznej, kark, szyja, część twarzowa głowy oraz kończyny. Świerzbowiec uszny – Otodectes cynotis osiedla się w zewnętrznym przewodzie słuchowym, a świerzbowiec psi - Sarcoptes scabiei / canis dobrze się czuje na krawędziach małżowin usznych, łokciach i kolanach.

U człowieka ta sama choroba objawia się na dłoniach i podeszwach stóp.

Z czego wynika szkodliwy wpływ świerzbowca na zdrowie zwierząt i ludzi?  Większość gatunków świerzbowców uszkadza tkanki, co powoduje stany zapalne skóry. Objawy nasilają się w nocy oraz po kąpieli, z powodu rozgrzania skóry

Kto powinien obawiać się ataku świerzbowca? Zarażeniu sprzyja spadek odporności organizmu. Szczególnie narażone na chorobę są zwierzęta w złej kondycji; przewlekle chore; samice po ciąży; niedożywione, młode osobniki.

Jakie są objawy? Zmiany skórne objawiające się szarożółtymi strupami. Silny świąd powodujący ciągłe drapanie, prowadzące do uszkadzania okrywy włosowej oraz skóry.

Leczenie świerzbu u zwierząt. Rozpoznanie choroby nie zawsze jest łatwe, gdyż zmiany skórne oraz świąd towarzyszą wielu schorzeniom. Skuteczną metodą diagnostyki jest pobranie przez lekarza próbek ze skóry, a następnie oglądanie ich pod mikroskopem, w celu znalezienia w preparacie pasożytów. Leczenie polega na stosowaniu leków świerzbobójczych, np. Stronghold, Advocat, Preventic, dostępnych u lekarzy weterynarii.

Jak człowiek może uniknąć zarażenia? Należy ograniczyć kontakt z chorymi osobnikami. Miejsca, w których przebywają zarażone zwierzęta, ich legowiska oraz zabawki muszą zostać starannie wyprane. Świerzbowce w środowisku przeżywają bardzo krótko, około 4-5 dni, dlatego odkurzenie i pranie skutecznie usuwa pasożyty z otoczenia.

bk